عالیه کرد زعفرانلو کامیوزیا؛ فرزانه تاجآبادی؛ فردوس آقاگلزاده
چکیده
تکیه فرایندی آوایی است که در آن هجایی نسبت به هجاهای دیگر برجسته میشود. همة واحدهای واژگانی زبان، صرفنظر از صورت ساختاری و تعداد هجاهای آنها در واژگان، طرح تکیه یا الگوی خاص خود را دارند.با توجه ...
بیشتر
تکیه فرایندی آوایی است که در آن هجایی نسبت به هجاهای دیگر برجسته میشود. همة واحدهای واژگانی زبان، صرفنظر از صورت ساختاری و تعداد هجاهای آنها در واژگان، طرح تکیه یا الگوی خاص خود را دارند.با توجه به این موضوع که بیان میشود گرایش عمومی تکیه در زبان فارسی به سمت پایان واژه است و قواعد اعطای تکیة کلمه در این زبان مشروط به شرایط دستوری است، در این تحقیق به دنبال پاسخی برای این پرسش هستیم که آیا تفاوتی میان انواع تکواژهای وابسته از نظر اعطای تکیه وجود دارد یا نه و در صورت مثبتبودن پاسخ، چگونه میتوان آن را تبیین کرد؟ دادههای این تحقیق در چارچوب نظریة بهینگی استاندارد و با استفاده از نرمافزار OT soft مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از بررسی دادههای این تحقیق، حاکی از آن است که تفاوت مشهود در جایگاه تکیة تکواژهای وابستة زبان فارسی، ناشی از بازنگاشت ساختار نوایی آنها است. این موضوع در چارچوب نظریة بهینگی توسط محدودیتهای نشانداری ALIGN R/L, CLASH و WRAP قابل تبیین است.