مجید عباسی؛ عادل رفیعی
چکیده
در این مقاله، فرایند اشتقاق در دو گونۀ علمی و محاورهای زبان فارسی مورد بررسی قرار گرفته و سعی میشود با بررسی و مقایسۀ تعداد مشخصی واژۀ مستخرج، تصویری از میزان و چگونگی عملکرد فرایند اشتقاق در دو ...
بیشتر
در این مقاله، فرایند اشتقاق در دو گونۀ علمی و محاورهای زبان فارسی مورد بررسی قرار گرفته و سعی میشود با بررسی و مقایسۀ تعداد مشخصی واژۀ مستخرج، تصویری از میزان و چگونگی عملکرد فرایند اشتقاق در دو گونۀ مورد بررسی به دست داده شود. برای این منظور پس از استخراج واژههای مشتق متعلق به دو گونۀ علمی و محاورهای زبان فارسی و تجزیه و تحلیل آنها مشخص میشود اولاً نظام واژهسازی اشتقاقی در هر دو گونۀ مورد بررسی بیشتر از چه نوع وندهایی بهره میگیرد، ثانیاً میزان استفاده از وندهای اشتقاقی مختلف در این دو گونه چگونه است و ثالثاً در مواقعی که به لحاظ صوری یک وند در هر دو گونه مورد استفاده قرار گرفته باشد آیا تفاوتی در نقش و عملکرد این گونه وندها وجود دارد یا خیر. در تعیین چگونگی عملکرد وندها از مدل معنایی لیبر (2004) که توسط رفیعی (1387) بازبینی شده و در بررسی پسوندهای اشتقاقی زبان فارسی به کار رفته، استفاده شدهاست. یافتههای حاصل از بررسی عملکرد فرایند اشتقاق در دو گونه مورد مقایسه قرار میگیرد تا در نهایت وجوه افتراق و اشتراکشان مشخص شود. با توجه به بررسیهای به عمل آمده به نظر میرسد که علیرغم وجود برخی شباهتها، فرایند اشتقاق در دو گونۀ علمی و محاورهای زبان فارسی در حوزههای یاد شده دارای تفاوت‌های قابل توجهی است.
