طیبه اسدی مفرح؛ علی درزی
چکیده
پژوهش حاضر بر پایۀ برنامۀ کمینهگرا، به بررسی و تبیین ساختهای دارای چند «را» بهعنوان نمونهای از ساختهای موسوم به گروه حرف تعریف شکافته1میپردازد. شکافت در ساختمان گروه حرف تعریف، ...
بیشتر
پژوهش حاضر بر پایۀ برنامۀ کمینهگرا، به بررسی و تبیین ساختهای دارای چند «را» بهعنوان نمونهای از ساختهای موسوم به گروه حرف تعریف شکافته1میپردازد. شکافت در ساختمان گروه حرف تعریف، خود، میتواند فرایند دیگری با نام مضاعفسازی نحوی را بهدنبال آورد. در فرایند اخیر، همانگونه که از نامش پیداست، تظاهر بیش از یک نشانگر نحوی ممکن خواهدبود. در زبان فارسی نیز این نشانگر، همان حالتنمای مفعولی با صورت آوایی «را» است. بهمنظور تبیین چگونگی تظاهر این تکواژ و شکل مضاعف آن، ابتدا، به پیروی از کهنموییپور (2014)، ساخت اضافۀ وصفی را هستهانتها فرضمیکنیم. سپس، شکلگیری گروه حرف تعریف شکافته را بازتابی از مبتداسازی و تأکید عناصر درونی گروه حرف تعریف قلمدادمیکنیم. ازآنجا که وجود خوانشهای مبتداگونه یا تأکیدی نیز مستلزم حضور فرافکنهای مبتدا TopPیا تأکید FocP است، به حضور این فرافکنها درون گروه حرف تعریف قائلمیشویم و جایگاه پیشنهادی آنها را با نظر به شواهد تجربی و ترتیب قرارگیری عناصر در گروه اسمی در حد فاصل بین هستۀ D و NumP تعیینمیکنیم. گفتنی است گروه حرف تعریف شکافته متناظر با گروه متممساز شکافته (Split CP) است که از سوی ریتزی (1997) در نظریۀ زبانی پیشنهادشدهاست. در ادامه، همسو با درزی (1388)، تکواژ «را» را تظاهر حالت وابسته در حوزۀ V+ I میدانیم. حالت وابسته، مطابق با رویکرد بیکر و وینوکوروا (2010)، پرمینجر (2014) و بیکر (2015)، در حوزهای مشخص به گروه حرف تعریفی اعطامیشود که تحت سازهفرمانی گروه حرف تعریف دیگرِ فاقد ارزش برای مشخصۀ حالت است. سرانجام، در خصوص رخداد بیش از یک «را» نیز به فرایند زیرخروج2 قائلمیشویم که درنتیجۀ آن، عنصر خارجشده از درون گروه حرف تعریف اصلی «را»ی دریافتشده را در سطح آوایی با خود حمل میکند.