%0 Journal Article %T نگاهی به جایگاه نحوی «باید» و «شاید» %J پژوهشهای زبانی %I دانشگاه تهران %Z 1026-2288 %A لبافان خوش, زهرا %A درزی, علی %D 2015 %\ 02/20/2015 %V 5 %N 2 %P 97-112 %! نگاهی به جایگاه نحوی «باید» و «شاید» %K شاخص %K فرافکن وجه ریشه‌ای %K فرافکن وجه معرفتی %K وجه‌نما %R 10.22059/jolr.2015.54187 %X از میان وجه­نماهای زبان فارسی، تعیین مقولة دستوری «باید» و «شاید» همواره موضوع بحث­انگیزی بوده است. برخی تحلیل­ها «باید» و «شاید» را افعال کمکی وجهی و برخی دیگر این دو وجه­نما[1] را قید وجهی در نظر گرفته­اند. مقالة حاضر می­کوشد تا با رویکردی شاخص[2] بنیاد به قیدها، جایگاه نحوی وجه­نماهای یادشده را تبیین کند و تحلیلی متفاوت از تحلیل­های صورت گرفته پیرامون «باید» و «شاید» ارائه دهد. در روند این بررسی، استدلال می­شود که «شاید» قید وجهی و «باید» فعل کمکی وجهی است. بر این اساس، با در نظر گرفتن فرافکن وجه معرفتی[3]  و فرافکن وجه ریشه­ای[4]  فرض می‌شود شاخص فرافکن وجه معرفتی جایگاه تظاهر «شاید»، و هستة فرافکن وجه معرفتی و هستة فرافکن وجه ریشه­ای به ترتیب جایگاه تظاهر «باید» معرفتی و «باید» ریشه­ای است. [1]. modal [2] . specifier [3]. ModPepistemic [4]. ModProot %U https://jolr.ut.ac.ir/article_54187_020f520ff44cc2b52da193e5ed2c656b.pdf