دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
نقشی یا واژگانی: تحلیلی وزنی-پیوستاری بر مقوله حرف اضافه فارسی
1
20
FA
زهرا
ابوالحسنی چیمه
0000-0001-5834-8649
استادیار مرکز تحقیق سازمان سمت
zahrachime@yahoo.com
10.22059/jolr.2015.54182
<br /> <span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma;" lang="AR-SA"><span style="font-size: medium;">با تاکید برنامه کمینهگرا بر مقولات نقشی به عنوان گرههای هم عرض مقولات واژگانی، و گاه پیشی گرفتن اهمیت مقولات نقشی در تحلیلهای زبانی ساختارهای نحوی، تعیین نوع مقوله به لحاظ نقشی یا واژگانی در مطالعات اخیر شکل جدیتری به خود گرفته است. یکی از اصیلترین مقولاتی که حضورش در کنار سه مقوله واژگانی اسم، فعل و صفت، به چالش کشیده شده است مقوله حرف اضافه است که ظاهراً رفتار نقشی آن</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-language: FA;" lang="FA"><span style="font-size: medium;">،</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma;" lang="AR-SA"><span style="font-size: medium;"> واژگانی بودن این مقوله را دچار تردید کرده است. در این مقاله با بهکارگیری معیارهایی </span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma; mso-bidi-language: FA;" lang="FA"><span style="font-size: medium;">نه چندان کارآمد، </span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: Tahoma; mso-hansi-font-family: Tahoma;" lang="AR-SA"><span style="font-size: medium;">در کمک به تشخیص نوع این مقوله، مشخص میشود که اگرچه مقوله حرف اضافه در هر دو حیطه نقش و واژگان دارای محتواست، نمیتوان آن را مقولهای صرفاً نقشی و متفاوت از سه مقوله واژگانی در نظر گرفت. بنابراین حرف اضافه به درستی در کنار مقولات دیگر جای گرفته است. با این حال در این مقاله ادعا میشود همه عناصر موجود در این مقوله در این زمینه یک وزن نیستند، به طوری که برخی از اعضا وزن نقشی بیشتر و برخی دیگر وزن واژگانی بیشتری دارند. در این راستا تحلیل پیوستاری پیشنهاد میشود که در آن حروف اضافه کوتاه و قدیمی در یک سر طیف و حروف اضافه مکاننما در سر دیگر و بقیه حروف اضافه در جایگاههای میانی جای میگیرند. نتیجه اینکه با رویکردی فازی و رها کردن مرزبندی این مقوله به عنصری نقشی یا واژگانی میتوان به این مناقشه پایان داد.</span></span><br />
حرف اضافه,نقشی,واژگانی,پیوستار,رویکرد فازی
https://jolr.ut.ac.ir/article_54182.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54182_a8d80319b974e396e3c52ce3a1f93966.pdf
دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
بررسی ساخت بند موصولی زبان فارسی بر مبنای نظریه نقش و ارجاع
21
41
FA
فریده
حقبین
دانشیار دانشگاه الزهرا، گروه زبانشناسی
هما
اسدی
دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه الزهرا
h.asadi@alzahra.ac.ir
10.22059/jolr.2015.54183
<span style="font-size: medium;">این جستار در پی آن است که ساخت بند موصولی در زبان فارسی را بر اساس چارچوب نظریه نقش و ارجاع مورد بررسی قرار دهد. نظریه نقش و ارجاع نظریهای ساختاری- نقشی است که توجه خود را به تعامل میان نحو، معنیشناسی و کاربردشناسی در نظامهای دستوری زبانهای بشری معطوف میکند. هدف از نگارش این مقاله، از یک سو، تبیین ویژگیهای نحوی، معنایی و کاربردشناختی بندهای موصولیِ زبان فارسی در چارچوب نظریه نقش و ارجاع، و از سوی دیگر، محکزدن این نظریه در تحلیل این ساختهاست. در این مقاله دادههایی که به عنوان جامعه آماری پژوهش قرار میگیرد، صرفاً از گونه نوشتاری انتخاب شده است. آنگاه با استفاده از چارچوب نظری معرفیشده دادهها را تحلیل کردهایم. نتایج نشان میدهد که بند موصولی گروه اسمی پیچیدهای است که در ساختار لایهای آن، بند پیرو یا توصیفگر به عنوان عنصر پیرامونی در نظر گرفته میشود. این عنصر پیرامونی در بندهای موصولی محدودشده</span>[1]<span style="font-size: medium;">، افزوده هسته اسمی و در بندهای موصولی محدودنشده</span>[2]<span style="font-size: medium;">، افزوده گروه اسمی هستند. از آنجایی که بندهای موصولی هسته اسمی را توصیف میکنند، بازنمایی معناییشان مانند صفتها انجام میگیرد. به لحاظ ساخت کانونی نیز بندهای موصولی میتوانند به عنوان یک واحد اطلاعی در دامنه کانونی واقعی قرار بگیرند. همچنین بندهای موصولی میتوانند هم عنصر از پیشانگاشته تلقی شوند و هم برای نشاندادن تأکید و تقابل به مخاطب عرضه شوند. </span><br /> <br clear="all" /><br /> <br /> [1]<span style="font-size: small;">. restrictive</span><br /> <br /> <br /> [2]<span style="font-size: small;">. non-restrictive</span><br /> <span style="font-size: small;"> </span>
نظریه نقش و ارجاع,بند موصولی,فرافکنی نحوی,فرافکنی معنایی,فرافکنی عملگر,ساخت اطلاع,الگوریتم پیوندی
https://jolr.ut.ac.ir/article_54183.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54183_836e57bfd9c5b8cf047c5c2b0ad555e6.pdf
دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
تحلیلی کمینهگرا از عملکرد پرسشواژهها در زبان ترکی آذری
41
56
FA
عبدالحسین
حیدری
0002-1355-0912
مدّرس مدعو گروه زبانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
a_heidari53@yahoo.com
سیّد محمّد
رضینژاد
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
10.22059/jolr.2015.54184
<span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">مقالۀ حاضر، عملکرد هر دو نوع پرسشواژۀ (پرسشواژه در جای اصلی و پرسشواژۀ حرکتکرده) زبان ترکی</span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">آذری را در قالب برنامۀ کمینهگرا، مطالعه کرده است. بررسی ساختهای دارای پرسشواژه در جای اصلی، نشان میدهد که در زبان ترکی</span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">آذری، مشخصۀ پرسشی و جزء </span></span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">kï/ki</span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">، از لحاظ نحوی در توزیع تکمیلی هستند. وجود مشخصۀ پرسشی در هستۀ گروه متممنما، موجب میشود که عملگر پرسشی به صورت آشکار به مشخص</span></span><span style="mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"></span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">گر گروه متممنما حرکت نماید و به جمله شکل پرسشی دهد. امّا اگر جزء </span></span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">kï/ki</span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">، در همان جایگاه (هستۀ گروه متممنما) قرار گیرد، جملۀ دارای پرسشواژه، خوانش غیرپرسشی خواهد داشت. همچنین پرسشواژههای غیرفاعلی زبان ترکی آذری میتوانند بنا به دلایل و انگیزههای کلامی و معنایی و با اعمال قاعدۀ قلبنحوی به آغاز جمله حرکت کنند و در مشخص</span></span><span style="mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"></span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">گرهای گروههای نقشنمای تأکید و مبتدا فرود آیند. به چنین حرکتی که از جایگاه موضوعی به جایگاه نقشی صورت میگیرد، حرکت از نوع غیرموضوع گفته میشود. یافتههای مقالۀ حاضر، در تناقض با مطالعات پیشین است که جایگاه عملگر پرسشی حرکتکرده را هستۀ گروه متممنما و جایگاه پرسشواژۀ حرکتکرده را مشخص</span></span><span style="mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"></span></span><span style="font-family: 'B Nazanin';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">گر گروه زمان فرض کردهاند.</span></span>
پرسشواژه در جای اصلی,پرسشواژۀ حرکتکرده,برنامۀ کمینهگرایی,زبان ترکی آذری
https://jolr.ut.ac.ir/article_54184.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54184_c4bc08d0d78a05a98275ac66d0ba0ed6.pdf
دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
تکیه گروه در واجشناسی آهنگ فارسی: یک مطالعه موردی*
57
76
FA
وحید
صادقی
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه بینالمللی قزوین
va_sadeghi2000@yahoo.com
10.22059/jolr.2015.54185
<span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">این مقاله به بررسی و تحلیل آواشناختی و واجشناختی نواخت مرزی </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> در ساخت نواختی گروه زیروبمی پیشهسته فارسی میپردازد. در یک مطالعه آزمایشگاهی سه دسته کلمه با سه الگوی تکیهای متفاوت شامل تکیه پیشماقبل پایانی، تکیه ماقبل پایانی و تکیه پایانی به عنوان کلمات هدف آزمایش انتخاب شدند. سپس کلمات درون دو نوع جمله در جایگاه تکیه زیروبمی پیشهسته قبل از یک تکیه پیشهستهِ دیگر قرار داده شدند به طوری که در یک دسته از جملات، کلمات هدف تحت فشار نوایی نواخت تکیه زیروبمی مجاور و در دسته دیگر بدون فشار نوایی ناشی از تکیه مجاور تولید شدند. جملات سپس توسط چهار شرکتکننده بومی زبان فارسی تولید شدند. نتایج نشان داد </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> در تمامی گروهها به غیر از گروه تکیه پایانی که در آن فضای زنجیرهای کافی برای تظاهر نواخت مرزی وجود ندارد، تظاهر آوایی دارد. بر این اساس، نواخت گروه زیروبمی پیشهسته فارسی را میتوان به صورت توالی از یک تکیه زیروبمی دونواختی با الگوی </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">L+H*</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> و یک نواخت مرزی با الگوی </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> بازنویسی کرد: </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">L+H*H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">. تکیه زیروبمی </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">L+H*</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> بر هجای تکیه بر گروه زیروبمی منطبق است و </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> به صورت یک فلات از قله زیروبمی </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H*</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> تا مرز پایانی گروه گسترده میشود. تظاهر آوایی </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> در سطح آوایی بسته به الگوی تکیه گروه زیروبمی متفاوت است. در تکیه پیشماقبل پایانی با توجه به فاصله دو هجایی قله تا مرز پایانی گروه، فلات </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> به صورت گونه اصلی خود، یعنی همگام با سطح بسامد </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">F0</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> قله </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H*</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> ظاهر میشود. در تکیه ماقبل پایانی، فلات </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;">، به علت کاهش فاصله مورد نظر، به صورت یک تمایل عام و نه نظاممند، در سطحی پایینتر از </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">F0</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> قله تظاهر مییابد. در کلمات تکیه پایانی، نواخت </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> با توجه به نبود فضای زنجیرهای کافی تظاهر آوایی ندارد. تظاهر </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> در سطح آوایی به صورت یک گستره نواختی بر مبنای تحلیل کپی نواخت قابل تبیین است. طبق این تحلیل، فلات یا گستره </span></span><span style="color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'; mso-bidi-font-family: 'B Nazanin';" dir="LTR"><span style="font-size: medium;">H-</span></span><span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA"><span style="font-size: medium;"> حاصل یک (در گروه تکیه ماقبل پایانی) یا دو بار (گروه پیشماقبل پایانی) کپی نواخت مرزی در لایه نواختی هجا (های) بعد از هجای تکیهبر است.</span></span>
ساخت نواختی,نواخت مرزی,فلات,تکیه زیروبمی,کپی نواخت
https://jolr.ut.ac.ir/article_54185.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54185_f3471381023bffcedcc4a13565e325c6.pdf
دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
بررسی تأثیر عوامل دخیل در درک معنای استعارات و سنجش اعتبار روانشناختی آنها
77
96
FA
لیلا
عرفانیان قونسولی
دکتری زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد
عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی بینالود مشهد
leilaerfaniyan@yahoo.com
شهلا
شریفی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
sh-sharifi@um.ac.ir
10.22059/jolr.2015.54186
<span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-size: medium;">تحقیق حاضر، طرحی آزمایشی تصادفی است که در آن، به بررسی فرضیه برجستگی تدریجی</span><sup><sup>[1]</sup></sup><span style="font-size: medium;"> پرداخته شده است تا بررسی شود عامل مهم در دسترسی به معنا چیست. در فرضیه برجستگی تدریجی اعتقاد بر این است که در فرایند درک، ابتدا معنایی فعال میشود که برجستهتر است یعنی آشناتر، پربسامدتر، نمونه اولیهتر و متداولتر است و بافت نمیتواند مانع فعال شدن این معنا شود. هدف از انجام تحقیق این است که مشخص شود آیا فرضیه برجستگی تدریجی در نمونههای استعاره مورد بررسی در زبان فارسی صدق میکند یا خیر. </span><span style="font-size: medium;">روش:</span><span style="font-size: medium;"> محققان برای هرکدام از نمونههای زبان تمثیلی، یک بافت مؤثر در معنای تحتاللفظی آن عبارت و یک بافت مؤثر در معنای تمثیلی همان عبارت به وجود آوردند. نرمافزار مورد استفاده، توانایی اندازهگیری و ضبط زمان با دقت بیش از هزارم ثانیه را داشت. </span><span style="font-size: medium;">یافتهها:</span><span style="font-size: medium;"> از نتایج میتوان چنین استنباط کرد که نمونههای استعاره، فرضیه برجستگی تدریجی را به صورت تمام و کمال تأیید نکردند. بنابراین فرضیههای اصلی تحقیق، کاملاً تأیید نشدند و به نظر میرسید بر خلاف پیشبینیهای فرضیه برجستگی، بافت در بسیاری از موارد در درک بر معنای برجسته پیشی میگیرد و تأثیر موازی یکدیگر ندارند. </span><br /> <span style="font-size: medium;"> </span><br /> <br clear="all" /><br /> <br /> [1]<span style="font-size: small;">.</span><span style="font-size: small;">Graded Salience Hypothesis</span>
زبانشناسی شناختی,زبان تمثیلی,فرضیه برجستگی تدریجی,استعاره
https://jolr.ut.ac.ir/article_54186.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54186_823432800b28eec763af6cd4c18a4e8e.pdf
دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
نگاهی به جایگاه نحوی «باید» و «شاید»
97
112
FA
زهرا
لبافان خوش
دانشجوی دکتری گروه زبانشناسی دانشگاه تهران
labbafan@ut.ac.ir
علی
درزی
استاد گروه زبانشناسی دانشگاه تهران
adarzi12@yahoo.com
10.22059/jolr.2015.54187
از میان وجهنماهای زبان فارسی، تعیین مقولة دستوری «باید» و «شاید» همواره موضوع بحثانگیزی بوده است. برخی تحلیلها «باید» و «شاید» را افعال کمکی وجهی و برخی دیگر این دو وجهنما[1] را قید وجهی در نظر گرفتهاند. مقالة حاضر میکوشد تا با رویکردی شاخص[2] بنیاد به قیدها، جایگاه نحوی وجهنماهای یادشده را تبیین کند و تحلیلی متفاوت از تحلیلهای صورت گرفته پیرامون «باید» و «شاید» ارائه دهد. در روند این بررسی، استدلال میشود که «شاید» قید وجهی و «باید» فعل کمکی وجهی است. بر این اساس، با در نظر گرفتن فرافکن وجه معرفتی[3] و فرافکن وجه ریشهای[4] فرض میشود شاخص فرافکن وجه معرفتی جایگاه تظاهر «شاید»، و هستة فرافکن وجه معرفتی و هستة فرافکن وجه ریشهای به ترتیب جایگاه تظاهر «باید» معرفتی و «باید» ریشهای است. <br /><br clear="all" /> <br /> <br />[1]<span style="font-size: small;">. modal</span> <br /> <br /> <br />[2]<span style="font-size: small;"> . specifier</span> <br /> <br /> <br />[3]<span style="font-size: small;">. ModP</span><sub><span style="font-size: small;">epistemic</span></sub> <br /> <br /> <br />[4]<span style="font-size: small;">. ModP</span><sub><span style="font-size: small;">root</span></sub>
شاخص,فرافکن وجه ریشهای,فرافکن وجه معرفتی,وجهنما
https://jolr.ut.ac.ir/article_54187.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54187_020f520ff44cc2b52da193e5ed2c656b.pdf
دانشگاه تهران
پژوهشهای زبانی
1026-2288
2676-3362
5
2
2015
02
20
ساختهای کنایی نشاندار در هورامی: تقابل دو رویکرد کمینهگرا
113
132
FA
زانیار
نقشبندی
دانشجوی دکتری گروه زبانشناسی دانشگاه بوعلی سینای همدان
zaniar.naghshbandi@gmail.com
10.22059/jolr.2015.54188
<span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; font-size: 10pt;" lang="FA">مقالهی پیشرو درصدد است تا با تکیه بر امکانات نظری مفهوم فاز تحلیلی کمینهگرا از ساختهای کنایی نشاندار در گویش هورامی بدست دهد. در این راستا پس از اشاره به ویژگیهای رویکرد مشخصه بنیادی که پیشتر برای توجیه خصوصیات منحصر بفرد این دسته از ساختهای زبانی در هورامی ارائه شده و نیز معرفی سازوکارهای دخیل در نظریهی فاز، در نهایت تحلیل جدیدتری از ساختهای مورد بحث در سایه نظریه فاز بدست داده خواهد شد. مقایسهی تحلیلهای نظری فوق نشان میدهد که قائل شدن به مفهوم فاز و الزامات نظری مترتب بر آن نظیر شرط نفوذناپذیری فاز و صرف نظر از فرضیهی گرو متممساز گسسته و فرافکنهای بیشینهی مبتدا و تأکید که در قالب تحلیلهای مشخصه بنیاد این ساختها پیشنهاد داده شدهاند، تصویری موجزتر و اقتصادیتر از فرایند اشتقاق نحوی ساختهای کنایی نشاندار ارائه میدهد. به لحاظ نظری دستاوردهای مقالهی حاضر را میتوان به مثابهی تأییدی بر اهمیت اعمال ملاحظات مربوط به نظریهی فاز در تعیین روند کلی فرایند اشتقاق نحوی ساختهای زبانی در چارچوب برنامهی کمینهگرا دانست. </span><br /> <span style="color: black; font-family: 'B Nazanin'; font-size: 10pt;" lang="FA"> </span>
هورامی,ساختهای کنایی نشاندار,فرضیهی گروه متمم ساز گسسته,فاز,شرط نفودناپذیری فاز
https://jolr.ut.ac.ir/article_54188.html
https://jolr.ut.ac.ir/article_54188_c5d34e988da8af14d116c4930ad37164.pdf