TY - JOUR ID - 35364 TI - فعل‌های میانه و بررسی آنها در اوستای جدید. بخش نخست JO - پژوهشهای زبانی JA - JOLR LA - fa SN - 1026-2288 AU - مقدم, آژیده AU - نعمت الهی, نرگس AD - استادیار گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران AD - دانشجوی دکتری مطالعات ایرانشناسی دانشگه امریکایی هند Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 3 IS - 2 SP - 111 EP - 129 KW - بافت KW - گذرا KW - ناگذر KW - اکتیو KW - میانه DO - 10.22059/jolr.2013.35364 N2 - فعل در زبان­های ایرانی باستان بر مبنای زمان، نمود، شخص، شمار و دو جهتِ اکتیو و میانه بررسی می‌شود. بنابر دیدگاه رایج، جهت میانه وسیلۀ تبدیل ریشه­های گذرا به ناگذر است. این دیدگاه با مشاهدۀ ریشه­هایی فعلی شکل گرفته است که در جهت اکتیو، گذرا و در جهت میانه ناگذر هستند، در حالی ‌که  بررسی دقیق­تر متون بازمانده از زبان­های باستانی ایران،  ویژگی­های دیگری را آشکار می­کند که اعتبار نظریۀ فوق را به چالش می­کشد. این مقاله به تحلیل ساختار افعال میانه می­پردازد و مقدمه­ای است برای بررسی و بازنگری در طبقه بندی فعل­های میانه در زبان اوستایی که در مقاله دیگری مورد بررسی قرار خواهد گرفت. UR - https://jolr.ut.ac.ir/article_35364.html L1 - https://jolr.ut.ac.ir/article_35364_1cb66e0ff4973102c1017764acf86771.pdf ER -