TY - JOUR ID - 59413 TI - تمایز گواه‌نمایی و وجهیت معرفتی بر اساس رفتار قید‌های زبان فارسی JO - پژوهشهای زبانی JA - JOLR LA - fa SN - 1026-2288 AU - رضایی, والی AU - نیسانی, مژگان AD - دانشیار زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان AD - دانشجوی دکترای زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 7 IS - 1 SP - 37 EP - 56 KW - : گواه‌نمایی KW - وجهیت معرفتی KW - قید KW - اطمینان‌پذیری KW - محتمل‌بودن DO - 10.22059/jolr.2016.59413 N2 - در این پژوهش تلاش می­شود تا ابهامات مفهومی دو مقوله‌ی­ گواه­نمایی و وجهیت معرفتی مورد توجه قرار­گیرد و به­تبع آن نشان داده­ شود که قیدهای متناظر با این مقوله­ها علیرغم شباهت­هایشان زیر­مقوله­های قیدی متمایزی به­شمار می­روند. در راستای نیل به این هدف داده­های مختلف از منابع گفتاری و نوشتاری فارسی معاصر جمع­آوری شده و این تحقیق در تحلیلشان عمدتاً از ملاحظات معنایی بهره­می­جوید. این مطالعه بر اساس رویکرد نقشی- رده­شناختی صورت پذیرفته است. به­عبارتی ادعای ون ولین(2005) در دستور نقش و ارجاع مبنی بر اصل ترتیب حاکم بر عناصر نقشی و تعامل عملگرهای متجلی­کننده­ی این دو مقوله با قیدهای متناظرشان و در پی آن قاﺋل شدن به دو زیر­مقوله‌ی قیدی مجزای گواه­نمایی و وجهیت معرفتی در زبان فارسی تأیید می‌شود. بر­خلاف مطالعات پیشین که اعتقاد به رابطه‌ی همپوشانی و یا شمول میان این دو مقوله دارند و در­نتیجه آن­ها را مقوله­های متمایزی نمی­پندارند، تاکید مقاله حاضر این است که قیدهای وجهیت معرفتی و اظهارات معرفتی گوینده درباره عبارات گواه­نما از ارزش گواه­نمایی معینی برخوردار نمی­باشد؛ بلکه تعبیر گوینده از منبع اطلاع را منعکس می­سازد و می­توان اینگونه ادعا کرد که درجات مختلف اطمینان­پذیری یک منبع اطلاع را نباید در رابطه‌ی یک­به­یک با درجات معرفتی گوینده قرار داد؛ چراکه گفته­های معرفتی و قیدهای مرتبط با آن­ها به­­گونه­ای یک نوع ارزیابی از محتمل بودن به­حساب می­آیند و این در حالی است که عبارات و قیدهای گواه­نمایی حاکی از سنجش اطمینان­پذیری منبع اطلاع­اند و در­ مجموع می­بایست قاﺋل به وجود مرزی میان این دو مقوله و قیدهای متناظر با آن­ها شد. UR - https://jolr.ut.ac.ir/article_59413.html L1 - https://jolr.ut.ac.ir/article_59413_d0b6494a2263671cbd3174f293c7540b.pdf ER -