اسلامی، محرم (1388). تکیه در زبان فارسی. پردازش علایم و دادهها، شماره اول (پیاپی یازدهم)، 12-3.
اسلامی، محرم و بیجنخان، محمود (1380). یک انگارة شناختی از واژگان ذهنی گویشور فارسی. تازه‌های علوم شناختی، سال سوم، شمارة اول و دوم، 27-21.
بیجنخان، محمود و ابوالحسنیزاده، وحیده (1390). دیرکرد قلة هجا در ساخت نوایی واژهبستهای زبان فارسی. زبانپژوهی دانشگاه الزهرا، سال سوم، شمارة پنجم، 69-51.
بیجنخان، محمود و نوربخش، ماندانا (1385). واجشناسی نوایی و زبان فارسی. ویژهنامة زبانشناسی، شمارة چهاردهم و پانزدهم، 33-18.
پاکزاد، فرهاد (1387). تکیه. رشد آموزش زبان و ادبیات فارسی، شماره هشتاد و شش، 64-62.
حقشناس، علیمحمد (1356). آواشناسی، تهران، انتشارات آگاه.
خزاعیفر، علی (1384). تکیه جمله در جملة ساده فارسی. نامة فرهنگستان، سال چهارم، شمارة ششم، 47-30.
راسخمهند، محمد (1383). معرفی نظریة بهینگی و بررسی تکیه در فارسی. زبانشناسی، سال نوزدهم، پیاپی سی و هفتم، 66-42.
سامعی، حسین (1374). تکیه فعل در فارسی: یک بررسی مجدد. نامة فرهنگستان، سال اول، شمارة چهارم، 21-6.
سپنتا، ساسان (1351). بررسی فونتیکی خصوصیات واجهای زبان فارسی. پایاننامة دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران.
صادقی، علی اشرف (1368). عوضشدن جای تکیه در بعضی کلمات فارسی. مجلة زبان شناسی، دورة ششم، شمارة اول، 28-23.
طبیبزاده، امید (1389). بررسی تطبیقی وزنهای کمی و تکیهای هجایی در فارسی و گیلکی. زبان پژوهی، شماره یازدهم، 30-8.
محمدوا، علی (1354). ویژگیهای تکیه در زبان فارسی معاصر. گفتارهایی پیرامون مسائل زبانشناسی ایران. ترجمة ح. صدیق. تهران، انتشارات بامداد. 130-72.
ناتل خانلری، پرویز (1337). وزن شعر فارسی، تهران، انتشارات توس.
وحیدیان کامیار، تقی (1357). نوای گفتار در زبان فارسی، اهواز، دانشگاه جندی شاپور.
(1351). مشخصات زبرزنجیری در زبان فارسی: تکیه و آهنگ و بحثی در درنگ. پایاننامة دکتری. دانشگاه تهران.
وزیری، علینقی (1301). تعلیمات موسیقی، جلد اول، تهران، چاپخانة کاویانی برلین.
Amini, A. 1997. On stress in Persian, Torento Working Papers in Linguistics, 16(1) : 1-20.
Chōdzko, A. 1852. Grammaire persane ou principes de l'iranien modern, Paris, Maisonneuve and Cie.
Ferguson, C.A. 1957. Word stress in Persian, Language, 33:123-135.
Hayes, B. 1995. Metrical stress theory:principles and case studies, Chicago and London, Chicago University Press.
Kahnemuyipour, A. 2003. Syntactic categories and Persian stress, Natural Language & Linguistic Theory, 21:333-379.
McCarthy, J. 2008. Doing optimality theory, Malden, Blackwell Publishing.
McCarthy, J. & Prince, A. 1993/ 2001.Prosodic morphology: constraint interaction and satisfaction, ROA, 120-428
Phillott, D.G. 1919. Higher Persian grammar, Calcutta, The University Press.
Platis, J.T. 1911. A Grammar of the Persian Grammar- Part I: Accidence, Oxford, Clarendon.
Prince, A. & P. Smolensky, 1993. Optimality theory: constraint interaction in generative grammar, Cambridge, Mass., MIT Press.
Rabi, A.2013 Persian stress assignment under optimality theory, The Interdisciplinary Journal of Linguistics.
faculty-pavilion.eltzone.org/?p=236
Rappaport, G.C. 1988. On the relationship between prosodic and syntactic properties of pronouns in the Slavic languages.In: M. Schenker (ed.), Linguistics.Sofia: Slavica Publishers, 301-27.
Rubinchick, Y.A. 1971. The Modern Persian Language, Moscow, Nauka.
Samareh, Y. 1977. A course in colloquial Persian, Tehran, Tehran University Press.
Selkirk, E. 1986. On derived domains in sentence phonology, Phonology yearbook, 3:371-405.
Tesar, B. & Smolensky, P.2000. Learnability in Optimality Theory. Cambridge, Mass., MIT Press.
Towhidi, J. 1974. Studies in phonetics and phonology of Modern Persian, Humburg, Helmut Buske Verlag.
Truckenbrodt, H. 1995. Phonological phrase: their relation to syntax, focus, and prominence. Doctoral dissertation , MIT: Cambridge.
Yarmohammadi, L. 1964. A contrastive study of modern English and modern Persian. Doctoral dissertation of Linguistics, Indian University.
)