Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Linguistics Department Tarbiat Modarres University

2 Ph.D. Student of General Linguistics Tarbiat Modares University

Abstract

Stress refers to the degree of force used in producing a syllable. All of the words in lexicon regardless of the apparent structure and the number of their syllables have their own stress. Given that the regularities governing stress assignment in Persian depend on the type of lexical category and that Persian speakers have a tendency to assign stress at the end of words, the goal of the present paper was to explore the patterns of stress assignment in Persian bound morphemes under the optimality theory. Data analysis was done by OT soft software (version 2.3.2). With regard to the data, it was concluded that the apparent difference between bound morphemes stress was due to the prosodic level at which they appear. The set of constraints involved in the analysis of Persian stress included: ALIGN R/L, WRAP & CLASH.

Keywords

اسلامی، محرم (1388). تکیه در زبان فارسی. پردازش علایم و داده­ها، شماره اول (پیاپی یازدهم)، 12-3.
اسلامی، محرم و بی­جن­خان، محمود (1380). یک انگارة شناختی از واژگان ذهنی گویشور فارسی. تازه‌های علوم شناختی، سال سوم، شمارة اول و دوم، 27-21.
بی­جن­خان، محمود و ابوالحسنی­زاده، وحیده (1390). دیرکرد قلة هجا در ساخت نوایی واژه­بست­های زبان فارسی. زبان­پژوهی دانشگاه الزهرا، سال سوم، شمارة پنجم، 69-51.
بی­جن­خان، محمود و نوربخش، ماندانا (1385). واج­شناسی نوایی و زبان فارسی. ویژه­نامة زبان­شناسی، شمارة چهاردهم و پانزدهم، 33-18.
پاکزاد، فرهاد (1387). تکیه. رشد آموزش زبان و ادبیات فارسی، شماره هشتاد و شش، 64-62.
حق­شناس، علی­محمد (1356). آواشناسی، تهران، انتشارات آگاه.
خزاعی­فر، علی (1384). تکیه جمله در جملة ساده فارسی. نامة فرهنگستان، سال چهارم، شمارة ششم، 47-30.
راسخ­مهند، محمد (1383). معرفی نظریة بهینگی و بررسی تکیه در فارسی. زبان­شناسی، سال نوزدهم، پیاپی سی و هفتم، 66-42.
سامعی، حسین (1374). تکیه فعل در فارسی: یک بررسی مجدد. نامة فرهنگستان، سال اول، شمارة چهارم، 21-6.
سپنتا، ساسان (1351). بررسی فونتیکی خصوصیات واج­های زبان فارسی. پایان­نامة دکتری زبان­شناسی همگانی، دانشگاه تهران.
صادقی، علی اشرف (1368). عوض­شدن جای تکیه در بعضی کلمات­ فارسی. مجلة زبان شناسی، دورة ششم، شمارة اول، 28-23.
طبیب­زاده، امید (1389). بررسی تطبیقی وزن­های کمی و تکیه­ای هجایی در فارسی و گیلکی. زبان پژوهی، شماره یازدهم، 30-8.
محمدوا، علی (1354). ویژگی­های تکیه در زبان فارسی معاصر. گفتارهایی پیرامون مسائل زبان­شناسی ایران. ترجمة ح. صدیق. تهران، انتشارات بامداد. 130-72.
ناتل خانلری، پرویز (1337). وزن شعر فارسی، تهران، انتشارات توس.
وحیدیان کامیار، تقی (1357). نوای گفتار در زبان فارسی، اهواز، دانشگاه جندی شاپور.
                           (1351). مشخصات زبرزنجیری در زبان فارسی: تکیه و آهنگ و بحثی در درنگ. پایان­نامة دکتری. دانشگاه تهران.
وزیری، علینقی (1301). تعلیمات موسیقی، جلد اول، تهران، چاپخانة کاویانی برلین.
Amini, A. 1997. On stress in Persian, Torento Working Papers in Linguistics, 16(1) : 1-20.
Chōdzko, A. 1852. Grammaire persane ou principes de l'iranien modern, Paris, Maisonneuve and Cie.
Ferguson, C.A. 1957. Word stress in Persian, Language, 33:123-135.
Hayes, B. 1995. Metrical stress theory:principles and case studies, Chicago and London, Chicago University Press.
Kahnemuyipour, A. 2003. Syntactic categories and Persian stress, Natural Language & Linguistic Theory, 21:333-379.
McCarthy, J. 2008. Doing optimality theory, Malden, Blackwell Publishing.
McCarthy, J. & Prince, A. 1993/ 2001.Prosodic morphology: constraint interaction and satisfaction, ROA, 120-428
Phillott, D.G. 1919. Higher Persian grammar, Calcutta, The University Press.
Platis, J.T. 1911. A Grammar of the Persian Grammar- Part I: Accidence, Oxford, Clarendon.
Prince, A. & P. Smolensky, 1993. Optimality theory: constraint interaction in generative grammar, Cambridge, Mass., MIT Press.
Rabi, A.2013 Persian stress assignment under optimality theory, The Interdisciplinary Journal of Linguistics.
faculty-pavilion.eltzone.org/?p=236
Rappaport, G.C. 1988. On the relationship between prosodic and syntactic properties of pronouns in the Slavic languages.In: M. Schenker (ed.), Linguistics.Sofia: Slavica Publishers, 301-27.
Rubinchick, Y.A. 1971. The Modern Persian Language, Moscow, Nauka.
Samareh, Y. 1977. A course in colloquial Persian, Tehran, Tehran University Press.
Selkirk, E. 1986. On derived domains in sentence phonology, Phonology yearbook, 3:371-405.
Tesar, B. & Smolensky, P.2000. Learnability in Optimality Theory. Cambridge, Mass., MIT Press.
Towhidi, J. 1974. Studies in phonetics and phonology of Modern Persian, Humburg, Helmut Buske Verlag.
Truckenbrodt, H. 1995. Phonological phrase: their relation to syntax, focus, and prominence. Doctoral dissertation , MIT: Cambridge.
Yarmohammadi, L. 1964. A contrastive study of modern English and modern Persian. Doctoral dissertation of Linguistics, Indian University.