علی عموشاهی؛ علی درزی
چکیده
هدف اصلی مقالۀ پیشرو بررسی چگونگی وقوع بندهای موصولی در جایگاه پسافعلی و قرارگیری آنها با فاصله از هستۀ اسمی توصیف شوندهشان است. در این راستا، ابتدا بندهای موصولی به دو گونۀ تحدیدی و غیرتحدیدی تقسیم ...
بیشتر
هدف اصلی مقالۀ پیشرو بررسی چگونگی وقوع بندهای موصولی در جایگاه پسافعلی و قرارگیری آنها با فاصله از هستۀ اسمی توصیف شوندهشان است. در این راستا، ابتدا بندهای موصولی به دو گونۀ تحدیدی و غیرتحدیدی تقسیم میشوند. به دلیل گستردگی این حوزه، مقالۀ حاضر تنها سازوکار گونۀ تحدیدی را مورد بررسی قرار میدهد. در این مقاله، ضمن اتخاذ رویکردی غیر حرکتی به جملات موصولی پسافعلی در قالب نظریه کمینهگرا و با ارائۀ استدلالهای حاصل از فرایند ارتقا سور و ادغام سازۀ اداتی، از فرضیهای حمایت میکنیم که به موجب آن بندهای موصولی پسافعلی به نسخهای از گروه اسمی موصوف که خود به گرهای نقشی در حاشیه سمت چپ ارتقا مییابد، متصل میشوند. بعلاوه، پیشنهاد میکنیم که مشخصۀ قوی [uD*] موجود بر روی هستۀ گرۀ نقشی مورد نظر که به صورت اختیاری از برشماری انتخاب میشود، انگیزۀ حرکت نسخۀ گروه اسمی مبدأ است. بدین ترتیب، در صورت قبول فرضیۀ حرکت فعل و حرکت بندهای متممی در زبان فارسی برای بازبینی مشخصۀ نوع جمله، محل وقوع بندهای موصولی پسافعلی باید بالاتر از محل اتصال بندهای متممی باشد تا از نظر توالی خطی پس از بند متممی واقع شوند، پیشبینی که صحت آن نشان داده خواهد شد. در نهایت، محدودیت حضور تنها یک بند موصولی و نیز اجباری بودن حضور دستهای از بندهای موصولی در جایگاه پسافعلی را تبیین خواهیم کرد.