نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار دانشگاه الزهرا، گروه زبانشناسی
2 دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه الزهرا
چکیده
این جستار در پی آن است که ساخت بند موصولی در زبان فارسی را بر اساس چارچوب نظریه نقش و ارجاع مورد بررسی قرار دهد. نظریه نقش و ارجاع نظریهای ساختاری- نقشی است که توجه خود را به تعامل میان نحو، معنیشناسی و کاربردشناسی در نظامهای دستوری زبانهای بشری معطوف میکند. هدف از نگارش این مقاله، از یک سو، تبیین ویژگیهای نحوی، معنایی و کاربردشناختی بندهای موصولیِ زبان فارسی در چارچوب نظریه نقش و ارجاع، و از سوی دیگر، محکزدن این نظریه در تحلیل این ساختهاست. در این مقاله دادههایی که به عنوان جامعه آماری پژوهش قرار میگیرد، صرفاً از گونه نوشتاری انتخاب شده است. آنگاه با استفاده از چارچوب نظری معرفیشده دادهها را تحلیل کردهایم. نتایج نشان میدهد که بند موصولی گروه اسمی پیچیدهای است که در ساختار لایهای آن، بند پیرو یا توصیفگر به عنوان عنصر پیرامونی در نظر گرفته میشود. این عنصر پیرامونی در بندهای موصولی محدودشده[1]، افزوده هسته اسمی و در بندهای موصولی محدودنشده[2]، افزوده گروه اسمی هستند. از آنجایی که بندهای موصولی هسته اسمی را توصیف میکنند، بازنمایی معناییشان مانند صفتها انجام میگیرد. به لحاظ ساخت کانونی نیز بندهای موصولی میتوانند به عنوان یک واحد اطلاعی در دامنه کانونی واقعی قرار بگیرند. همچنین بندهای موصولی میتوانند هم عنصر از پیشانگاشته تلقی شوند و هم برای نشاندادن تأکید و تقابل به مخاطب عرضه شوند.
[1]. restrictive
[2]. non-restrictive
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
A Role and Reference Grammar Analysis of Relative Clauses in Farsi
نویسندگان [English]
- Farideh Haghbin 1
- Homa Asadi 2
1 Associate Professor of Linguistics department Alzahra University
2 Ph.D. Candidate of Linguistics, Alzahra University
چکیده [English]
In this paper, we examine the treatment of Persian relative clauses in role and reference grammar. RRG is a structural-functional theory which has studied the syntax-semantics-pragmatics interface in human language systems. The main objectives of this article, on the one hand, are to elucidate syntactic, semantic and pragmatic properties of Farsi relative clauses, and on the other hand, to assess this theory in analyzing Farsi relative clauses. Modern Farsi written sentences were selected for analysis. The results show that restrictive clauses in Farsi are peripheral i.e. modifiers of the nominal and occur at the nuclear level. On the other hand, non-restrictive clauses are adjuncts at the NP rather than the nuclearN level. Like adjectives, relative clauses express attributes of the head noun and accordingly the semantic representation of the relative clause is represented as filling the same slot in an attributive predication that an adjective does. In terms of focus structure, relative clauses could be considered as an information unit. Hence, they can occur in actual focus domain. Moreover, relative clauses could be a presupposed element while they can present contrasts and focus to the interlocutor.
کلیدواژهها [English]
- : role and reference grammar
- relative clause
- syntactic projection
- semantic projection
- operator projection
- focus structure
- linking