نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• شهرام پیمان ¹
• والی رضایی ²
• محمد عموزاده ³

¹ دانشجوی دکتری زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان

² دانشیار زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان

³ استاد زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان

چکیده

مقالة حاضر به هدف بررسی شیوة تحلیل گروه صفتی زبان فارسی در دستور نقش و ارجاع و ارزیابی محاسن و معایب آن تدوین گردیده است. در این نظریه، گروه مستقلی تحت عنوان گروه صفتی وجود ندارد، بنابراین صفات در نقش اسنادی به صورت محمول در هسته بند و در نقش وصفی به صورت وابستة توصیفی در قسمت حاشیه هسته_اسم تحلیل می‌شوند که می‌توانند به نوبة خود وابسته‌هایی به صورت عناصر موضوع یا غیر موضوع نیز به همراه داشته باشند. در این راستا، گروه‌های صفتی وصفی به صورت گروه‌های صفتی اسنادی در قالبی مشابه با بند موصولی بازنمایی می‌شوند. حذف گروه صفتی از تحلیل نحوی به جهت اصل اقتصاد در توصیف و توجیه پذیری بهتر فرایند فراگیری زبان و پردازش زبانی آسان‌تر به لحاظ روش شناختی و روان‌شناسی زبانی واجد مزیت‌های نظری مهمی است. اعمال شیوه تحلیل دستور نقش و ارجاع به گروه‌های صفتی در زبان فارسی نشان می‌دهد که این نظریه به خوبی قابلیت تبیین این گروه‌ها را در زبان فارسی داراست. این قابلیت در تحلیل گروه‌های صفتی گسسته با نقش اسنادی بسیار مشهود است که مزیت دیگری برای این دستور محسوب می‌گردد. البته مواردی همچون شیوه بازنمایی گروه‌های صفتی گسسته با نقش وصفی نیز وجود دارد که دارای ابهاماتی است و بررسی بیشتر و دقیق‌تری را می‌طلبد.

کلیدواژه‌ها

• دستور نقش و ارجاع
• گروه صفتی وصفی
• گروه صفتی اسنادی
• فرافکن سازه‌ای
• فرافکن عملگر
• بند موصولی

عنوان مقاله [English]

The Status of Adjective Phrases in Persian: A Role and Reference

نویسندگان [English]

• Shahram Peyman ¹
• Vali Rezai ²
• Mohammad Amouzadeh ³

¹ PH.D Candidate, Department of Linguistics, University of Isfahan

² Associate Professor, Department of Linguistics, University of Isfahan

³ Professor, Department of Linguistics, University of Isfahan

چکیده [English]

The present study aims to examine the analysis of Persian adjective phrases (APs) within Role and Reference Grammar (RRG) and to appraise the merits and demerits thereof. In RRG, there is no independent AP; therefore, predicative adjectives are considered as PREDICATE inside NUCLEUS of the CLAUSE and attributive adjectives are regarded as modifiers within the periphery of NUCLEUS_N. Each type of adjective can, in turn, have its own modifiers as arguments or non-arguments. On the basis of this analysis, attributive APs are represented as predicative APs in a form which is very similar to relative clauses. The exclusion of AP from syntactic analysis enjoys prominent methodological and psycholinguistic advantages as such a theory demonstrates the principle of economy and offers more plausible explanations for first language acquisition as well as easier language processing. The application of RRG analysis to APs in Persian indicates that this theory can well account for such phrases in this language. This is best reflected in the effective analysis of split predicative APs, which serves another advantage for RRG. However, there are still such cases as the representation of split attributive APs which remain controversial thorough investigation.

کلیدواژه‌ها [English]

• Role and Reference Grammar
• adjective phrase
• predicative adjective
• attributive adjective
• relative clause