نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری‌تخصصی زبان‌شناسی‌همگانی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات
2 دانشیار دانشگاه تربیت‌مدرس
چکیده
در این پژوهش، به مطالعۀ تشخیص به عنوان فرآیندی در درون گفتمان می‌پردازیم. مطالعۀ تشخیص، امری جدای از بافت گفتمانی نیست. این فرایند، وابسته به پیوستار روایت است و اگر در شرایط گُسستی و ناپیوستار مطالعه شود، معنای صادر شده از آن واژگانی، بسیار محدود و بسته خواهد بود. دادن مؤلّفۀ انسانی به غیر انسان، توصیف سنّتی تشخیص است. با هدف گذر از این محدودیّت، ضمن تحلیل داستانی کوتاه از چوبک با عنوان«پاچه‌خیزک»، در چارچوب روش نشانه-معناشناسی گفتمانی، تمامی عوامل اثرگذار، در ایجاد فرایند تشخیص، را مورد بررسی قرار می‌دهیم. فرض، بر این است که در ایجاد فرایند تشخیص، کارکرد رخدادی، فرایند تَنِشی، نظام فشاره‌ای و گستره‌ای، و عامل گسست از عوامل مهم هستند. هدف اصلی این مقاله، بررسی و تحلیل تشخیص به‌عنوان امری فرآیندی، در متن ادبی و تأثیر آن بر کارکرد نظام روایی گفتمان، در داستان کوتاه معاصر فارسی می‌باشد. این فرایند، دوسویه دارد. چنان‌چه روند مسیر فرایند به‌سوی استعلا و افزایش ابعاد انسانی باشد، به‌سمت تشخیص بیشینه‌ای می‌رویم و اگر روال، مسیری در جهت افت و کاهش ابعاد انسانی باشد، به‌سمت تشخیص کمینه‌ای هدایت می‌شویم.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Discursive –semiotics Criticism of Personification as a Process in Literary Discourse: A Case Study of “the Mouse” by Choobak’
نویسندگان [English]
- Pantea Nabian 1
- Hamid Reza Shairi 2
1 Ph.D. Student in General Linguistics, Department of Linguisics, Science and Research Branch, Islamic Azad University
2 Associate Professor of Tarbiat Modarres University
چکیده [English]
Personification is a tool that a writer uses to change the objective position of words into the subjective form. Using personification, writers show their creativity. Attributing human traits to non-human is the traditional description of personification. In this article we go beyond the limits of this definition. We hypothesized that personification is a process which is formed by many factors in a context and without considering these factors, we cannot draw right conclusions that match up with the real nature of discourse. A short-Persian story called “the mouse”, by Choobak, a famous Iranian writer, was chosen to be studied on the basis of discursive-semiotics, to show how the process of personification forms. It was assumed that discontinuance and tensive-function affect the formation of the process of personification. At last, the results confirmed our hypothesis. Furthermore, the results revealed that the process has a minimal and a maximal side. If attributing human traits is absent, personification process leads to the minimal side and if there is a tendency to attribute human traits increases, the process leads to the maximal side. This paper paves the way for giving dynamic descriptions for all literal items.
کلیدواژه‌ها [English]
- Discursive-semiotics؛ Personification process؛ discontinuance
- tension؛ identity
)