نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه بین المللی امام خمینی
2 دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی
چکیده
این مقاله به بررسی راهکارهای واجیِ زبان کردی سورانی برای جلوگیری از التقای واکهها میپردازد. دادههای التقای واکهها در کردی سورانی، متناسب با هدف پژوهش، جمعآوری و طبقهبندیشده و سپس در چارچوب واجشناسی بهینگی مورد تحلیل قرار گرفتند. بررسی و تحلیل دادههای واجی تحقیق نشان داد که در صورتی که در فرایند کلمهسازیِ کردی سورانی رشته واجی /V+V/ در مرز تکواژ ظاهر شود، بسته به شرایط واجی و صرفیِ زنجیرهی واجی موردنظر، یکی از سه الگوی درج همخوان، حذف یا غلتسازی اِعمال میشود تا ساخت هجایی غیردستوریِ حاصل از التقای واکهها مطابق با محدودیت نشانداری ONSET اصلاح شود. رایجترین الگوی واجی برای ممانعت از تظاهر آوایی التقای واکهها، درج همخوانهای غلت [j] و [w] است؛ اما درج، در دو حالت اتفاق نمیاُفتد: (1) زمانی که دو واکه افتاده، در مجاورت یکدیگر قرار گیرند. در این حالت، بهجای درج همخوان، واکه دوم (V2)، یعنی واکه پسوند، از زنجیره واجی حذف میشود. (2) زمانی که واکهی پسوند، یعنی V2، واکهی افراشتهِ پیشین (/i/) باشد. در این حالت، واکه /i/ از طریق غلتسازی به غلت [j] تبدیل میشود و درنتیجه توالـی واکهایِ /V+i/ به یک واکهی مرکب تغییر شکل میدهد؛ بنابراین الگوی درج غلت در بافت واجی V1(-low)+V2، الگوی حذف در بافت V1(+low)+V2(+low) و الگوی غلتســازی در بافت V1+i اِعــمال میشوند. در تحلیل واجی دادهها در چارچوب رویکرد بهینگی، ضمن معرفی محدودیتهای پایاییِ وابسته به بافت صرفی، علت بهینه بودن هر یک از الگوهای واجـی مورد نظر را با توجه به بافـتهای واژ-واجیِ مربوطه توضیح دادهایم.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Vowel Hiatus in Surani Kurdish
نویسندگان [English]
- Vahid Sadeghi 1
- Solmaz Sadeghi 2
1
2 M.A. in General Linguistics in Imam Khomeini International University Qazvin
چکیده [English]
This paper addresses the different repair strategies applied in the Surani Kurdish language for the correction of vowel hiatus, cross-linguistically known as a phonologically marked structure. Data related to vowel hiatus were collected, classified and treated by Optimality Theory. Examination of the data revealed that Surani Kurdish uses three different phonological strategies to repair vowel hiatus which arises during word formation processes. These strategies are epenthesis, deletion and glide formation. The most common phonological pattern applied to prevent V+V sequences from being realized in surface form is glide ([w] and [j]) epenthesis. However, glide epenthesis is not applied in two conditions: (1) when the vowels are both [+low], in which case the second vowel (V2), i.e., the vowel belonging to the suffix, is deleted from the input form; (2) when the vowel in the suffix is /i/, in which case the vowel is turned into the glide [w] through the glide formation process. In an OT account of the phonological data concerned, we introduced a new set of Faithfullness constraints which are sensitive to the morphological information of the input form. Using these constraints, we are able to explain how each strategy turns to be the most optimal pattern in the morpho-phonemic condition in which it applies.
کلیدواژهها [English]
- Optimality Theory
- repair strategy
- Epenthesis
- deletion
- glide formation