نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• امیرعلی خوشخونژاد ¹
• عباسعلی آهنگر ²
• پاکزاد یوسفیان ³
• مهرداد مظاهری ⁴

¹ دکتری زبان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران

² استاد زبان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران

³ استادیار زبان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران

⁴ دانشیار روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران

چکیده

در فرهنگ­های مختلف، افراد برای ساختن بازنمایی­های زبانی زمان از فضا استفاده می­کنند. به طور­کلی، دو رویکرد مختلف نسبت به عبارت­های زمانی اشاره­ای مشهود است: یکی استعاره زمان­متحرک و دیگری استعاره ناظر­متحرک. در استعاره زمان­متحرک، زمان به گونه­ای در حال حرکت به جلو مفهوم­سازی می­شود. در­حالی­که در استعاره ناظر­متحرک، ناظر در حال حرکت به جلو مفهوم­سازی می­گردد. هدف این پژوهش بررسی شناختی تأثیر مصنوعات فرهنگیبر درک استعاری مفهوم زمان در زبان فارسی است. دراین­راستا، به پیروی از دافی و فیست (2014) سه آزمون بر اساس پرسش مبهم جلسه چهارشنبه مک­گلون و هاردینگ (1998) تهیه شد. آزمایش اول به­طور مستقیم ارتباط پاسخ­ها به پرسش جلسه چهارشنبه در دو شرایط تقویمی و فرازبانی را بررسی می­کند. آزمون دوم، روابط خاص فرهنگی بین فضا و زمان و نقش جهت رسم­الخط فارسی را در استدلال زمانی بررسی می­کند. در آزمون سوم، با تکیه بر بازنمایی­های مدور زمان، نقش ساعت آنالوگ در رفع ابهام از پرسش جلسه ظهر بررسی می­شو­د. این امر با مقایسه پاسخ­های مشارکان با ساعت دارای جهت ساعت­گرد و پادساعت­گرد انجام گرفت. بدین­منظور، تعداد 40 گویشور فارسی­زبان از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان برای انجام آزمون­ها انتخاب گردیدند. از آزمون هم­خوانی خی­دو برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد دیدگاه افراد در مورد حرکت رویـدادها در زمان نه تنـها ناشی از تجربه­هایشان از حرکت در فضا می­باشد، بلکه ریشه در الگوهای تعاملی آن­ها با مصنوعات فرهنگی نیز دارد. علاوه ­بر این، نتایج نشان می­دهد که در درک عبار­ت­های استعاری مبهم زمانی، افراد به طور خودکار به بازنمایی­های فضایی درمورد زمان دسترسی دارند و از آن­ها استفاده می­کنند. مشارکانی که با نگاشت فضا-زمان معکوس مواجه شدند، در پاسخ­هایشان اختلال مشاهده شد که این امر از طریق استدلال زمانی آنها منعکس شده است. در نتیجه، شکل دقیق­تری از بازنمایی­های زمانی نسبت به گفتار نمادین صرف ارائه می­دهند. از این ­رو، مصنوعات فرهنگی نقش مهمی در فرایند شناختی جسمی­شدگی ایفا می­کنند که نه ­تنها به شناخت جسمی­شدگی کمک می­کند، بلکه بر آن تاثیر نیز می­گذارد.

کلیدواژه‌ها

• زمان
• استعاره
• ناظرمتحرک
• زمان‌متحرک
• مصنوعات فرهنگی

عنوان مقاله [English]

The Cognitive Study of the Effect of Cultural Artifacts on the Metaphorical Comprehension of Time Concept in Persian

نویسندگان [English]

• Amir Ali Khoshkhoonejad ¹
• Abbas Ali Ahangar ²
• Pakzad Yousefian ³
• Mehrdad Mazaheri ⁴

¹ Ph. D of Linguistics, University of Sistan and Baluchestan, Iran.

² Professor of Linguistics, University of Sistan and Baluchestan, Iran.

³ Assistant Professor of Linguistics, University of Sistan and Baluchestan, Iran.

⁴ Associate Professor of Phycology, University of Sistan and Baluchestan, Iran.

چکیده [English]

In different cultures, people use space to make linguistic representations of time. In general, there are two different approaches toward deictic time expressions: a Moving Time Metaphor and a Moving Ego Metaphor. In the Moving Time metaphor, time is conceived as moving forward, while in a Moving Ego Metaphor, a moving observer is conceptualized. The purpose of this research is to explore the effect of cultural artifacts on metaphorical comprehension of time expressions in Persian language. In this regard, following Duffy and Feist (2014), the present study was carried out based on the ambiguous question: Wednesday's Meeting suggested by McGlone and Harding (1998). The first experiment directly explores the relationship between responses to the Wednesday's Meeting question in two calendar and meta-language conditions. The second experiment examines the special cultural relations between space and time and the role of the Persian orthography direction in the time reasoning. In the third experiment, based on circular representations of time, the role of the analog clock in resolving the ambiguity is examined from the Noon's Meeting question. This was done by comparing the responses of the participants with the clockwise clock and counterclockwise clock. To this end, 40 Persian speakers were selected from the students of Sistan and Baluchestan University. Chi-square test (using SPSS software) was used for statistical analysis. The findings of this study show that the viewpoint of individuals about the motion of events in time is not only due to their experience in space movement, but also is rooted in their interactive patterns of cultural artifacts as well. In addition, the results show that in interpreting ambiguous metaphorical time expressions, individuals automatically access spatial representations of time and use them. The participants who encountered with reverse space-time mappings had an interference in their responses, reflected through their time reasoning. Consequently, they provide a more precise form of representations of time than merely symbolic speech. Hence, cultural artifacts play an important role in the cognitive process of embodiment, which not only help to recognize embodiment, but also affect it.

کلیدواژه‌ها [English]

• Time
• Metaphor
• Moving Ego Metaphor
• Moving Time Metaphor
• Cultural Artifacts