نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان‌شناسی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.

2 کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.

چکیده

بحران زیست‌محیطی، از مهم‌ترین مسائل قرن 21 محسوب می‌شود. زبان‌شناسی بوم‌گرا، عوامل این بحران را، در زبان جستجو می‌کند. این پژوهش، با هدف بررسی عوامل زبانی مؤثر در تشدید بحران، به واکاوی تعامل انسان با طبیعت، در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی می‌پردازد که دارای بسامد بالایی، در مکالمات روزمره هستند. پژوهش، به روش تحلیلی، توصیفی و کتابخانه‌ای انجام گرفت. در گام نخست، تعداد 373 ضرب‌المثل، به صورت تصادفی و بر مبنای جدول مورگان، به عنوان جامعه آماری مناسب، از جامعه کل ده‌هزار موردی، از کتاب الکترونیکی «ده‌هزار مثل فارسی و بیست و پنج هزار معادل آنها» تألیف «دکتر ابراهیم شکورزاده بلوری» استخراج شد. سپس، دو مفهوم انسان‌محوری و انسان‌انگاری، بر مبنای معیارهای زبان‌شناسی بوم‌گرا، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی‌ها نشان داد که بخش عمده‌ای از ضرب‌المثل‌های مورد مطالعه، مفهوم انسان‌محوری را، با بار معنایی منفی منتقل می‌کنند. انسان‌انگاری، گاهی راه گریزی از نگاه انسان‌محور به طبیعت شناخته می‌شود، اما، بررسی‌ها نشان داد که در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی، انسان در تخصیص ویژگی‌های خود به طبیعت، بخش‌های منفی آن را در گونه‌های غیرانسان، جلوه‌گر می‌سازد. این نوع نگاه به طبیعت، جهان را به دو قطب «ما» و «دیگری» تقسیم می‌کند. نگاه دو‌قطبی به جهان در عصر حاضر، شاید منشأ بسیاری از مسائل مهم جهانی باشد. بخشی از ضرب‌المثل‌ها، بر مفاهیم دیگری بجز دو مفهوم فوق، نظیر گونه‌گرایی، بوم‌محوری و استعاره‌های زیست‌محیطی دلالت می‌کردند، که در بخش‌های آماری، مورد استفاده قرار گرفت. قابلیت به کارگیری ضمایر یکسان برای انسان و غیر انسان، باهم‌آیی افعالی نظیر (دانستن، گمان کردن و ...) با گونه‌های غیرانسان و مفهوم بوم‌محوری با بار معنایی مثبت، در ضرب‌المثل‌های زبان فارسی مشاهده شد. کاربرد ضرب المثل‌هایی از این نوع، می‌تواند در نگرش انسان به طبیعت تأثیر مثبت داشته باشد. با توجه به اینکه، زبان‌شناسی بوم گرا، بر رابطه بین زبان و محیط‌زیست استوار است باید گویشوران، در استفاده از زبان، ابعاد آسیب‌رسان را شناسایی در به کارگیری آن دقت نمایند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analysis of Human-Nature Interaction in the Persian Proverbs: An Ecolinguistics Perspective

نویسندگان [English]

  • Tahereh Afshar 1
  • Maryam Abdi Bloukani 2

1 Assistant Professor in Linguistics Ilam University, Ilam, Iran

2 M. A in Linguistics Ilam University, Ilam, Iran

چکیده [English]

The environmental crisis is one of the most important issues of the 21 st century. Eco linguistics explores the causes of this crisis in language. The purpose of this study was to investigate the effective linguistic factors in the eco - unfriendliness, to explore human interaction with nature, in Persian proverbs, which have high frequency in everyday conversations. The research was conducted using analytical, descriptive and library methods. In the first step, 373 proverbs, randomly and based on Morgan's table, as a suitable statistical society, from the total population of 10, 000 cases, were educed from the e-book “Ten thousand Persian proverbs and twenty five thousand equivalents”, the compilation of Dr. Ibrahim Shakour zadeh Bolouri. Then, the two concepts of anthropocentrism and anthropomorphism, based on the Eco linguistics criteria, were examined. The results of the research showed that the majority of the studied samples transmitted the anthropocentric concept, with negative affective meaning. anthropomorphism, is sometimes referred to as a way to avoid anthropocentric insight to nature, but this study showed that in Persian proverbs, human beings in the attribution of their own characteristics to nature allocate negative ones to non-human species. This insight to nature divides the world into “us” and “others” poles. The bipolar view of the world in this age may be the source of many important global issues. Part of the proverbs referred to other concepts, except for the two above- mentioned concepts, such as specialism, eco centrism, and environmental metaphors, which were used in statistical sections. Using the same pronouns for human and non-human beings, collocations of verbs such as (know, believe, etc) with non-human species and the concept of eco centrism with positive affective meaning, were observed in Persian proverbs. The use of proverbs of this kind can have a positive effect on human attitude toward nature. Language speaker should consider negative dimensions of language use. Therefore, it can be said that speakers need to identify the harmful aspects of using language and be careful in using it.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ecolinguistics
  • Anthropocentrism
  • Anthropomorphism
  • Proverbs
  • Environment
استیبی، آرن (2015). زبان­شناسی زیست­محیطی، فردوس آقاگل‌زاده و گروه مترجمان، تهران، نشرنویسه فارسی.
بزی حسین زاده، فاطمه (1388). تحلیل گفتمان زیست محیطی در زبان فارسی، اصفهان، پایان­نامه کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان.
بوئل، لارنس (2005). اصطلاحات نقد بوم‌گرا، عبدالله نوروزی و حسین فتحعلی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
پارساپور، زهرا (1392 الف). درباره نقد بوم‌گرا، نسخه گردآوری، مقدمه و ویرایش، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
پارساپور، زهرا (1392 ب). نقد بوم‌گرا، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
حجارلیب، لیندا (1396). حقوق بشر و محیط‌زیست (دورنمای فلسفی، نظری و حقوقی)، رضا امینی، تهران، انتشارات سمت.
راکعی، فاطمه و فاطمه نعیمی حشکوایی (1395). استعاره و نقد بوم‌گرا- مطالعه موردی دو داستان «گیله مرد» و «از خم چمبر»، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هفتم، شماره 1، 89-103.
شاه ناصری، شادی (1388). نقش زبان علم در تشدید بحران‌های محیطی از منظر زبان‌شناسی زیست محیطی. مجله زبان و زبان‌شناسی، سال پنجم، شماره 10، 1-27.
شکورزاده، ابراهیم (1372). ده هزار مثل فارسی و بیست‌وپنج هزار معادل آنها، مشهد، مؤسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
غیاثیان مریم‌آباد و اکبر شیرینی (1395). انسان‌مداری و بازنمود آن در تعریف حیوانات در فرهنگ فارسی معین، نشریه پژوهش‌های زبان‌شناسی، سال هشتم، شماره 1، 53-70.
قطره، فریبا و حمیده پشتوان و مهناز طالبی دستنایی (1394). رویکرد زیست محیطی در پژوهش‌های زبان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دوره ششم، شماره 1، 231-243.
Berman, T., 1994.  The Rape Of Mother Nature: Women in the Language of Environmental Discourse, the trumpeter, Journal of Ecosophy, Vol 11, No. 4. pp. 258-269.
Bezi Hosseinzadeh, F., 2009. Ecolinguistic Discourse Analysis in Persian. MA thesis, Isfahan: Isfahan University. [In Persian]
Boel, L., 2005. Expressions of Ecocriticism, Nourozi, A., Fathali, H., Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies. [In Persian]
Chawla, S., 1991. linguistic and philosophical roots of our environmental crisis, Environmental Ethics, Vol 13, Issue 3, pp. 115-123.
Chen, S., 2016. Language and ecology a content analysis of ecolinguistics as an emerging research field. Ampersand, Vol 3, pp 108-116.
Fill, A., 1998. Ecolinguistics: state of the art, Language Sciences, Vol 23, No 1, pp. 3-16.
Ghatreh, F & Poshtvan, H & Talebi- Dastenaei- M., 2015. Ecological Approach in Linguistic Research, Journal of Zabanshenakht. Institute for Humanities and Cultural Studies, Vol 11, No 6, pp 231-243. [In Persian]
Ghiasian, M.A & Shirini, A., 2016. An Ecolinguistic Approach to Anthropocentrism in Defining Animals in Moin Persian Dictionary. Journal of Researches in Linguistics. Vol 1, No 8, pp 53-10. [In Persian]
Goatly, A., 1996. Green grammar and grammatical metaphor, Journal of Pragmatics, Vol 25, Issue 4, pp 537-560.
Hajjar leib, L., 2017. Human Rights and the Environment (Philosophical, theoretical and Legal Perspectives), Reza Amini, Tehran: SAMT. [In Persian]
Halliday, M., 1990. New ways of meaning: The challenge to applied linguistics, Journal of applied linguistics, Vol 6, pp 7-36.
Haugen, E., 1972. The ecology of language, Stanford: Stanford University press.
Heuberger, R.,  2017 .Overcoming Anthropocentrism With Anthropomorphic and Physiocentric Uses of Language. In A. Fill, & H. Penz, The Routledge Handbook of Ecolinguistics. London: Routledge.
Jung, M. , 1996.  ecological criticism of language, in A. Fill, & P. Mühlhӓusler,  The ecolinguistics reader: language, ecology and environment . London and New York: Continuum. retrieved .2001
Le Vasseur, T.,  2015 . Difining ecolinguistics: Challenging emic issues in an evolving environmental discipline, J Environ stud sci, Vol 5, pp21-28.
Lindo A & Simonsen s., 2000 . The dialectics and varieties of agancy - the ecology of subject, person and agent, The symposium 30 years of language and ecology, Graz: university of odense.
Norenzayan, Ara  & Hansen, Ian G & Cady, Jasmine., 2008.  An Angry Volcano: Reminders Of Death And Anthropomorphizing Nature, Social Cognition, Vol 26, No 2, pp 190-197.
Parsapour, Z., 2013a. About Ecocriticism. Compilation, Introduction and Editing, Nourozi, A & Fathali, H., Tehran, Institute for Humanities and Cultural Studie. [In Persian]
Parsapour, Z., 2013b. Ecocriticism. Tehran, Institute for Humanities and Cultural Studies. [In Persian]
Rakei, F & Naeimi, H, F., 2016. Metaphor and Ecocriticism- case study "Gileh Mard" & "Az Khame Chamber". Tehran, Institute for Humanities and Cultural Studies. Vol 1, No 7, pp 89-63. [In Persian]
Sealey, A & Okley, L., 2013. anthropomorphic grammar: some linguistic patterns in the wildlife documentary series life, De Gruyter mouton, Vol 33, No 3, pp 399-420.
Serpell, J. A., 2002.  Anthropomorphism and Anthropomorphic Selection—Beyond the “Cute Response, ”Society and Animales, Vol 10, No 4, pp.437-454
Shahnaseri, Sh., 2009. The Role of the Language and Science in Intensifying Environmental Crisis: An Ecolinguistics Perspective, Journal of Language and linguistics. Vol 10, No 5, pp 1-27. [In Persian]
Shakourzadeh, A., 1993. Ten Thousand Persian Proverbs and Twenty- Five Equivalent,  Mashhad, Astan-e Qods-e Razavi. [In Persian]
Stibbe, A., 2015.  Ecolinguistics, Ferdos Aghagolzadeh & Translation group, Tehran, Neveeseh- parsi. [In Persian]
Stibbe, A., 2017. A story of ecolinguistics,The second international symposium of ecolinguistics. Beijing, China.