نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه سمنان، سمنان ایران.
2 گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
چکیده
translator
Afrikaans
Albanian - shqipe
Arabic - العربیة
Armenian - Հայերէն
Azerbaijani - azərbaycanca
Basque - euskara
Belarusian - беларуская
Bengali - বাংলা
Bulgarian - български
Catalan - català
Chinese - 中文（简体中文）
Chinese - 中文 (繁體中文)
Croatian - hrvatski
Czech - čeština
Danish - dansk
Dutch - Nederlands
English
Esperanto - esperanto
Estonian - eesti
Filipino
Finnish - suomi
French - français
Galician - galego
Georgian - ქართული
German - Deutsch
Greek - Ελληνικά
Gujarati - ગુજરાતી
Haitian Creole - kreyòl ayisyen
Hebrew - עברית
Hindi - हिन्दी
Hungarian - magyar
Icelandic - íslenska
Indonesian - Bahasa Indonesia
Irish - Gaeilge
Italian - italiano
Japanese - 日本語
Kannada - ಕನ್ನಡ
Korean - 한국어
Latin - Lingua Latina
Latvian - latviešu
Lithuanian - lietuvių
Macedonian - македонски
Malay - Bahasa Melayu
Maltese - Malti
Norwegian - norsk
Persian - فارسی
Polish - polski
Portuguese - português
Romanian - română
Russian - русский
Serbian - Српски
Slovak - slovenčina
Slovenian - slovenščina
Spanish - español
Swahili - Kiswahili
Swedish - svenska
Tamil - தமிழ்
Telugu - తెలుగు
Thai - ไทย
Turkish - Türkçe
Ukrainian - українська
Urdu - اردو
Vietnamese - Tiếng Việt
Welsh - Cymraeg
Yiddish - יידיש
Double-click
Select to translate
زبان‌های فارسی و عربی در زمینه دادوستد واژگان بر یکدیگر تأثیراتی آوایی، دستوری و واژگانی داشته‌اند و به لحاظ نظام آوایی با هم شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند؛ زبان عربی امروزه به‌عنوان یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل و نخستین زبان جهان اسلام مطرح است که زبان‌آموزانی از کشورهای مختلف و به‌ویژه ایران، اقدام به یادگیری این زبان می‌کنند. عربی آموزان در مراحل مختلف یادگیری زبان عربی به‌عنوان زبان خارجی، دچار خطاهای آوایی متعددی می‌شوند. ازآنجایی‌که نظام آوایی زبان مادریِ زبان‌آموزان به‌صورت پیش‌فرض در ذهن آنان نقش بسته است، بنابراین بروز خطا در طول یادگیری زبان بعدی از سوی زبان‌آموز غیربومی پدیده‌ای طبیعی است. در سطح آوایی زبان عربی، آواهایی وجود دارد که از لحاظ تلفّظ و نحوۀ ادا با آواهای متناظر آن در زبان فارسی تفاوت دارد؛ از جمله حروف عربی «ث، ح، ذ، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، و» که به دلیل نبود در زبان فارسی به نزدیک‌ترین آوای نظیر خود در نظام آوایی زبان فارسی تبدیل شده‌اند. ازاین‌رو عربیآموزانِ فارسی‌زبان، در زمینۀ شنیداری و گفتاری به‌عنوان برون‌داد زبان مهارت کافی را ندارند، بلکه به سبب نبود تجزیه‌وتحلیل مقابله‌ای بین سطوح مختلف زبان عربی و فارسی، معمولاً به هنگام کاربرد زبان عربی، در به‌کارگیری تمام زیروبم‌های زبان عربی در سطح آوایی دچار شک و تردید، ترس و درنهایت یأس از فراگیری این زبان می‌شوند. نتایج بررسی در پژوهش حاضر نشان‌دهنده آن است که زبان‌آموز در حال یادگیری زبان خارجی، به دلیل پایبندی به زبان مادری خود ناخودآگاه، تلاش برای حفظ ساختار زبان قبلی دارد و در برابر یافته‌های جدید که نظام آوایی زبان است، مقاومت نشان می‌دهد. هدف این پژوهش آن است: نخست به تعریف و تفصیل تحلیل مقابله‌ای و سپس به توضیح نظام آوایی زبان فارسی و عربی و سپس به توضیح انواع تداخل و در نهایت راه‌حل‌ها و راهکارهایی برای جلوگیری از تداخل ارائه دهد. بر اساس تجزیه‌وتحلیل تقابلی در سطح آوایی به این نتیجه رسیدیم که پس از توصیف و سپس مقایسه و مقابله دو زبان و همچنین سلسه‌مراتب دشواری‌های تلفظ آواها، آواهایی که در سطح چهار (تمایز افراطی) قرار دارد، بیشترین دشواری را در آموزش آواهای زبان عربی به فارسی‌زبانان ایجاد می‌کند، چراکه در این سطح باید یک مورد کاملاً جدید که هیچ‌گونه مورد مشابهی در زبان مادری ندارد، آموخته شود؛ بنابراین، بیشترین تمرکز ما در امر یادگیری نظام آوایی زبان مقصد، باید بر این آواها باشد.
تازه های تحقیق
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The Effect of Phonetic Levels of Arabic Language in Learning Arabic Listening and Speaking Skills of Non-Arabic Speaking Iranians
نویسندگان [English]
- Mohammad- Mahdi Gholami 1
- Ali Zeighami 2
- Sayed Reza Mirahmadi 2
1 Department of Arabic Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran.
2 Department of Arabic Language and Literature, Semnan University, Semnan, Iran.
چکیده [English]
translator
Afrikaans
Albanian - shqipe
Arabic - العربیة
Armenian - Հայերէն
Azerbaijani - azərbaycanca
Basque - euskara
Belarusian - беларуская
Bengali - বাংলা
Bulgarian - български
Catalan - català
Chinese - 中文（简体中文）
Chinese - 中文 (繁體中文)
Croatian - hrvatski
Czech - čeština
Danish - dansk
Dutch - Nederlands
English
Esperanto - esperanto
Estonian - eesti
Filipino
Finnish - suomi
French - français
Galician - galego
Georgian - ქართული
German - Deutsch
Greek - Ελληνικά
Gujarati - ગુજરાતી
Haitian Creole - kreyòl ayisyen
Hebrew - עברית
Hindi - हिन्दी
Hungarian - magyar
Icelandic - íslenska
Indonesian - Bahasa Indonesia
Irish - Gaeilge
Italian - italiano
Japanese - 日本語
Kannada - ಕನ್ನಡ
Korean - 한국어
Latin - Lingua Latina
Latvian - latviešu
Lithuanian - lietuvių
Macedonian - македонски
Malay - Bahasa Melayu
Maltese - Malti
Norwegian - norsk
Persian - فارسی
Polish - polski
Portuguese - português
Romanian - română
Russian - русский
Serbian - Српски
Slovak - slovenčina
Slovenian - slovenščina
Spanish - español
Swahili - Kiswahili
Swedish - svenska
Tamil - தமிழ்
Telugu - తెలుగు
Thai - ไทย
Turkish - Türkçe
Ukrainian - українська
Urdu - اردو
Vietnamese - Tiếng Việt
Welsh - Cymraeg
Yiddish - יידיש
Double-click
Select to translate
Persian and Arabic languages have had phonetic, grammatical, and lexical influences on each other in terms of vocabulary exchange, and they have similarities and differences in terms of phonetic system; Arabic is today considered one of the six official languages of the United Nations and the first language of the Islamic world that learners from different countries, especially Iran, attempt to learn. Arabic learners make numerous phonetic errors at different stages of learning Arabic as a foreign language. Since the phonetic system of the learners' native language is imprinted in their minds by default, it is a natural phenomenon for a non-native learner to make errors during the learning of the next language. At the phonetic level of the Arabic language, there are sounds that differ in pronunciation and pronunciation from their corresponding sounds in Persian; Among the Arabic letters " Θ ،ħ، ð، sˤ، dˤ، tˤ، ðˤ، ʕ، ɣ، w" which, due to their absence in Persian, have become the closest equivalent sounds in the Persian phonetic system. Therefore, Persian-speaking Arabic learners do not have sufficient skills in the field of listening and speaking as language output, but due to the lack of comparative analysis between the different levels of Arabic and Persian, they usually experience doubts, fear, and ultimately despair of learning this language when using Arabic. The results of the study in the present study indicate that the learner who is learning a foreign language, due to his adherence to his mother tongue, unconsciously tries to maintain the structure of the previous language and shows resistance to new findings, which are the phonetic system of the language. The purpose of this research is: First, to define and elaborate on the contrastive analysis, then to explain the phonetic system of Persian and Arabic, then to explain the types of interference, and finally to provide solutions and strategies to prevent interference. Based on the contrastive analysis at the phonetic level, we concluded that after describing and then comparing and contrasting the two languages, as well as the hierarchy of difficulties in pronouncing sounds, the sounds at level four (extreme distinction) create the greatest difficulty in teaching Arabic sounds to Persian speakers, because at this level, a completely new item that has no similar item in the mother tongue must be learned; therefore, our greatest focus in learning the phonetic system of the target language should be on these sounds
کلیدواژه‌ها [English]
- Phonetic interference
- listening and speaking skills
- phonetic errors
- confrontational analysis
)